Lander is leraar druktechnieken (in Kunstkaai) en staat af en toe nog aan de persen in een bedrijf. Zo houdt hij voeling met het vak want ook als leraar moet je levenslang leren. Hij zit in een fantastisch team. Die samenwerking straalt ook af op de leerlingen.
Een leraar met passie: zo had ik er één en ik wilde het ook worden! Dat wist ik al op mijn 16e. Toch duurde het nog 10 jaren vooraleer ik in het onderwijs stapte. Aanvankelijk maar 8 uren per week, die ik combineerde met mijn job als drukker. Enkele jaren later koos ik voltijds voor het leraarschap. Als praktijkleraar in het beroepsonderwijs moet je passie hebben voor je vak en leerlingen.
Teamwerk
Maar dat is niet voldoende: het team waarin je werkt is even belangrijk. Je moet aan één zeel trekken. Ik zit gelukkig in een fantastisch team: ik kan altijd rekenen op mijn collega’s, we werken heel veel samen, delen onze kennis en vakken. En dat straalt ook af op onze leerlingen. We kijken niet alleen over elkaars muurtjes, we trekken eveneens veel naar buiten: we organiseren bedrijfsbezoeken, doen aan werkplekleren, geven snuffelstages. De wisselwerking tussen het bedrijfsleven (drukkerijen) en de schoolbanken is essentieel om mee te blijven evolueren. De drukkerswereld verandert immers razendsnel. Als leraar moet je bijblijven en je leerlingen zo goed mogelijk voorbereiden op een job van morgen. Daarom steek ik al jarenlang in bijberoep in allerhande drukkerijen een handje toe. Als ik niet af en toe in de praktijk sta, mis ik dat echt.
Blik blijven verruimen
Maar ook als leerkracht moet je je pedagogische bril en skills blijven verruimen. De uren als praktijkleraar in het beroepsonderwijs zijn zeer intensief. Maar de lesvoorbereidingen op zich vallen wel mee. Ik heb eigenlijk nooit stilgestaan bij de impact die ik als leraar heb op het leren van jongeren. Ik werd me daar pas bewust van toen ik deelnam aan de zomeracademie van Stedelijk Onderwijs. Samen met andere leraren werden we 3 dagen ondergedompeld in de visie van onder meer onderwijswetenschapper John Hattie. Het heeft mijn kijk op mijn job toch wel veranderd.
De wetenschappelijke inzichten die je meekrijgt tijdens de zomeracademie bevestigde ook wel mijn eigen onderwijservaringen. Bijvoorbeeld het positief effect van coöperatief leren. Omdat we steeds meer anderstalige leerlingen hebben, stapte ik in het Nodo plus-project. In een Nodo-traject werkt een NT2-expert samen met een vakdocent aan taalgericht vakonderwijs. Ik kreeg methodieken aangeleerd om mijn leerlingen via coöperatief leren taalvaardiger én zelfstandiger te maken. En dat werkt: leerlingen leren samen een stappenplan maken over specifieke drukprocessen, ze leren zelf oplossingen te zoeken in plaats van alles te vragen aan mij. Dat is belangrijk, want als ze ooit alleen aan een drukpers staan, moeten ze ook zelf oplossingen voorzien. Een coach van Nodo plus begeleidt mij hierin. Ondertussen heb ik dat traject helemaal afgewerkt en kan ik zelf collega’s van mijn school hierin coachen.
Expertisedeling en samenwerking
Stedelijk Onderwijs stimuleert expertisedeling en samenwerking. Ik deel die visie. Zo kunnen we als lerarenteams echt het verschil maken. En ons gloednieuw schoolgebouw is ook zo opgevat: de meeste muren zijn letterlijk gesloopt.
