Directeur worden? Gewoon doen, want je staat er nooit alleen voor! Dat is het advies van Dirk, directeur van basisschool Hoedjes van Papier. Alles hangt af van hoe je naar leiderschap kijkt.
Dirk: “Directeur zijn is best pittig! Maar je wordt zodanig omringd dat het haalbaar blijft. Alles begint met je kijk op leiderschap. De tijd van ‘ik doe en beslis als baas alles zelf’ is voorbij. Dat marcheert niet meer. Bij Stedelijk Onderwijs vertrekken we vanuit gedeeld leiderschap. We werken in eerste instantie als een team. Een directeur geeft mee richting, hakt knopen door en blijft eindverantwoordelijke. Maar een succesverhaal van je school maak je wel samen.”
Ondersteunend netwerk
“Net zoals ik klaar sta voor mijn team, staat er een heel netwerk van collega’s klaar voor elke directeur. Stedelijk Onderwijs is een grote organisatie. Die schaalgrootte heeft zo zijn voordelen. Naast ondersteuning van de netwerkdirecteurs en collega-directeurs kan elke directeur ook beroep doen op collega’s voor HR, financiën, communicatie etc. Deze ondersteuners staan altijd klaar voor ons. De aanpak kan soms efficiënter, maar dat zal wel eigen zijn aan grote organisaties? Hoe dan ook: je weet dat als je vastloopt, er altijd mensen zijn die je kunnen helpen. Dat is echt zo’n geruststellend gevoel.”
Starters
Startende directeurs krijgen vandaag echt wel ruimte en tijd om te groeien. Ze worden de eerste jaren sterk begeleid en krijgen een ervaren collega als meter of peter. Starters hoeven nog geen extra engagementen aan te gaan in werkgroepen ofzo. Die aanvangsbegeleiding verloopt vandaag toch wel anders dan toen ik startte als directeur. Dat heeft volgens Dirk grotendeels te maken met hoe de huidige bedrijfsdirecteur kijkt naar onze organisatie. We vertrekken veel meer vanuit gelijkwaardigheid, samenwerking en vertrouwen. En niet vanuit controle of hiërarchie. Er wordt echt geluisterd naar elkaar.
Je eigen koers
Naast ondersteuning benadrukt Dirk nog een ander belangrijk aspect: je krijgt als directeur best wel wat autonomie om je eigen koers te varen. Uiteraard binnen de kaders van Vlaanderen en Stedelijk Onderwijs. Zo kan je samen met je team echt wel een mooi schoolverhaal schrijven. “En dat werkt: kinderen komen graag naar school, mijn leraren zien samenwerken en plezier maken…. dat geeft mij energie. Natuurlijk is niet alle peis en vree. Je moet continu schakelen, de papierenwinkel is groot, de dag is vaak te kort…”.
Gezamenlijke visie
Dirk: “Het moeilijkste, maar ook wel uitdagendste, is om iedereen in een team mee te krijgen. Iedereen moet zowel de visie van Stedelijk Onderwijs als die van de school uitdragen. Daarom is ons gezamenlijk waardenkader zo belangrijk. Wie dat niet deelt, zit volgens mij niet op zijn plek bij ons.”
Dirk is nu 11 jaar directeur en heeft nog geen dag tegen zijn zin gewerkt. Dat hij ooit in het onderwijs zou stappen, stond als kind al in de sterren geschreven.
Toch ging zijn onderwijsdroom niet zomaar in vervulling. Door omstandigheden stopte hij halverwege zijn lerarenopleiding en ging hij werken. Een beslissing die hij al snel betreurde. Uiteindelijk ging hij aan de slag als studiemeester – opvoeder in een middelbare school. Nadien combineerde hij deze secretariaatstaak met een lerarenjob in het deeltijds beroepsonderwijs (leercontract). Maar de frustratie om een volwaardig lerarendiploma te behalen bleef knagen. Uiteindelijk behaalde Dirk als werkstudent op zijn 40e zijn bachelor Secundair Onderwijs. Geen evidentie, maar de wil om te slagen was groot. En zo werd hij leraar Nederlands in het stedelijk secundair onderwijs. Zijn droom kwam uit!
Eerder toevallig nam Dirk deel aan een interne directiecursus. Hoewel hij helemaal geen ambities had, werd hij wel geprikkeld door deze opleiding. Dirk slaagde niet in een eerste assessment. “Dat pikte, maar ik had nog wel wat werkpuntjes. Om daar gerichter aan te werken, vroeg ik op eigen initiatief om een meelooptraject. 3 ervaren directeurs waren bereid mij een tijdje mee op sleeptouw te nemen. Ik moest enkele directietaken zelfstandig uitwerken om zo mijn portfolio te vullen.
Ik voelde me geleidelijk aan klaar voor een nieuw assessment en slaagde! Nog steeds niet met de intentie om de komende periode aan de slag te gaan als directeur. Maar nood breekt wet: er waren dringend directeurs nodig. En zo werd ik plots directeur. Eerst drie jaren in een school waar het niet zo klikte door enkele collega’s met een enorme weerslag op het ganse schoolteam. Nu in een school waar ik al acht jaar met de glimlach dagelijks naartoe rijd. Ik kreeg er de kans om samen met een team te groeien van kleuter- naar een bloeiende basisschool. Dat wil ik gerust doen tot mijn pensioen. Er liggen nog genoeg uitdagingen op mijn bord!”
