“Leren kritisch denken en argumenteren, daar gaat het om. Maar ook leren van elkaar vind ik cruciaal, want zo krijg je meer begrip en respect. Dat is dé reden waarom ik niet-confessionele zedenleer geef. Daarom ben ik op mijn 35ste dit vak nog gaan studeren. Als persoon groei je continu, ik voelde steeds meer de noodzaak om normen en waarden over te dragen."
Nooit dezelfde les
Ik ervaar mijn vak als zeer nuttig. Wij helpen bij het vullen van de rugzak van onze leerlingen met waarden als solidariteit, openheid, gelijkwaardigheid, verdraagzaamheid, verbondenheid en vrijheid. Daarbij heb ik als leerkracht een grote pedagogische vrijheid. Dat is erg belangrijk voor mijn eigen welbevinden. Slaafs een handboek volgen, dat zou ik niet kunnen. In al die jaren gaf ik nog nooit dezelfde les. Maar dat doe ik mezelf aan. (lacht) Ik ben altijd op zoek naar nieuwe methodes en nieuw materiaal. Het evenwicht tussen werk en privé vinden is dan ook niet altijd even makkelijk.
Ik praat en luister veel naar leerlingen en probeer daarbij een veilig klasklimaat te creëren. Zo leren ze van elkaar. Ik leer zelf ook heel wat van mijn leerlingen door hun kijk op de wereld of door de vragen die ze stellen. Laatst legde een leerling me de oorsprong van Manneken Pis uit. Ik leer ook interessante series en films kennen door de leerlingen en ze leren me af en toe iets bij over sociale media. Zit ik eens vast met het niet kunnen beantwoorden van hun vragen, dan ben ik daar ook heel open over en gaan we samen op zoek.
Je vak tonen
Je moet je als leerkracht levensbeschouwelijke vakken wat bewijzen t.a.v. (vak)leerkrachten. Collega’s weten niet altijd wat je doet. Maar het verhaal heeft twee kanten. Je moet ook zelf zorgen dat je laat zien wat jouw vak inhoudt. Dat doe ik bijvoorbeeld door deelname aan de Rode Neuzen Actie of de actie Schrijf-ze-vrij van Amnesty International, berichtjes plaatsen op de FB-pagina van de school, overleg met het team over behandelde thema's en eveneens het welbevinden van leerlingen.
Respectvol met elkaar omgaan ongeacht ieders geloof en overtuiging, dat vind ik belangrijk. Als het pluralisme maar overeind blijft. Ik voel me dan ook als een vis in het water in Stedelijk Onderwijs.”
